SRON start samenwerking met Wereldbank

Het project past goed bij de doelstellingen van beide organisaties. GFMR is een trustfonds dat wordt ondersteund door overheden, bedrijven en multilaterale organisaties die zich inzetten voor het beëindigen van routinematig affakkelen van aardgas en het verminderen van methaanemissies uit de olie- en gassector. SRON heeft als een van haar pijlers het identificeren van broeikasgasuitstoot wereldwijd. Beide organisaties erkennen dat het verminderen van methaanemissies een haalbare stap is bij het tegengaan van de opwarming van de aarde, terwijl tegelijkertijd de energiezekerheid wordt bevorderd.

In plaats van methaan af te fakkelen tot CO₂, met een dertigmaal lagere klimaatimpact, spuwen niet-brandende fakkels het krachtige broeikasgas direct de atmosfeer in. Vanuit de ruimte identificeert SRON fakkels die geen zichtbare vlam hebben, waarbij ze databases gebruiken van GFMR en hun partners. Om mogelijke methaanlekken op te sporen, gebruikt SRON de Sentinel-2-satelliet. Niet-brandende fakkels vormen het laaghangende fruit van klimaatmitigatie en energiezekerheid. Methaan is namelijk een krachtig broeikasgas als het wordt losgelaten in de atmosfeer, terwijl het een sterke energiebron vormt als het nuttig wordt gebruikt.

De samenwerking ondersteunt ook landen in het Mondiale Zuiden bij het terugdringen van de methaanuitstoot van hun bredere olie- en gassector. GFMR bezoekt regelmatig olie- en gasinstallaties en SRON analyseert tegelijkertijd deze locaties met satellieten om grote methaanpluimen te lokaliseren en de uitstoot te kwantificeren. GFMR gebruikt deze informatie vervolgens om precies aan te geven welke infrastructuur lekt. Op basis van hun expertise in de olie- en gasindustrie doet GFMR gerichte aanbevelingen voor oplossingen.

‘De Wereldbank houdt zich bezig met wereldproblematiek op systeemniveau en op de lange termijn,’ zegt Aaldert van Amerongen, hoofd van het SRON aardobservatieprogramma. ‘Onze organisaties passen daarom bij uitstek bij elkaar. Satellieten kunnen decennialang dagelijks op een consistente manier onze hele planeet in kaart brengen. Dat geeft informatie op bron- en eventniveau, maar ook over hoe een gebied zich op jaarbasis ontwikkelt.’